یکی از خطرات پنهان کرونا

به گزارش وبلاگ ورزشی 90، تهران (پانا) - بر اساس مطالعه ای تازه، احتمال دچار شدن به آسیب کلیوی طولانی مدت یا کاهش عملکرد کلیه در بازماندگان کووید 19 نسبت به بیماران دیگر 35 درصد بالاتر بود.

یکی از خطرات پنهان کرونا

به گزارش زومیت، از همان ابتدای دنیاگیری، پزشکان دریافتند افرادی که براثر کووید 19 به شدت بیمار می شدند، نه تنها دچار اختلالات ریوی می شدند که نشانه شاخص بیماری است، بلکه مسائل کلیه را هم تجربه می کردند.

مطالعه بزرگی نشان می دهد مسائل کلیوی می تواند تا ماه ها پس از بهبودی بیماران از عفونت اولیه تداوم داشته باشد و در برخی بیماران به کاهش ماندگار عملکرد کلیه منجر می شود.

مطالعه تازه نشان داد هرچه بیماران کووید در ابتدا بیمارتر باشند، احتمال اینکه آسیب کلیوی ماندگاری را تجربه کنند، بیشتر است؛ اما حتی افرادی که عفونت های اولیه آن ها شدت کمتری دارد، هم می توانند آسیب پذیر باشند. دکتر اف پری ویلسون، نفرولوژیست و دانشیار پزشکی دانشگاه ییل که در مطالعه مشارکت نداشت، می گوید: به طور کلی خطر بالاتر مجموعه ای از رویدادهای مهم مرتبط با کلیه را می بینید. چیزی که موجب تعجب من شد، پایدار بودن این رویدادها بود.

کلیه ها نقش حیاتی در بدن دارند. آن ها سموم و مایعات اضافی را از خون پاک می کنند، به حفظ فشار خون سالم کمک می کنند و تعادل الکترولیت ها و مواد مهم دیگر را حفظ می کنند. هنگامی که کلیه ها به خوبی کار نمی کنند، مایعات تجمع پیدا می کند و به تورم، فشار خون بالا، ضعف استخوان ها و مسائل دیگر منجر می شود. در این شرایط، قلب، ریه ها، سیستم عصبی مرکزی و سیستم ایمنی ممکن است دچار اختلال شود. در مرحله نهایی بیماری کلیه، دیالیز یا پیوند عضو ضرورت پیدا می کند. این شرایط می تواند کشنده باشد.

پرستار از بیمار تحت دیالیز در مرکز بهداشتی در لس آنجلس مراقبت می کند. طبق مطالعه تازه، افراد مبتلا به کووید بستری شده در بیمارستان در معرض خطر بالاتر آسیب کلیه قرار دارند.

در مطالعه تازه از سوابق بیماران در سیستم بهداشت وزارت امور کهنه سربازان آمریکا استفاده شد. پژوهشگران داده های 89216 فرد را که از اول مارس 2020 تا 15 مارس 2021 دارای آزمایش مثبت ویروس کرونا بودند و هم داده های 1,637,467 فرد را که بیمار کووید نبودند، تجزیه و تحلیل کردند.

به گفته دکتر زیاد العالی، نویسنده ارشد مطالعه و نفرولوژیست و استادیار پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن، بین یک تا شش ماه پس از آلوده شدن، احتمال آسیب کلیه یا کاهش چشمگیر در عملکرد کلیه در بازماندگان کووید، نسبت به بیماران غیر کووید حدود 35 درصد بیشتر بود. دکتر العالی می گوید:

بازماندگان کووید که 30 روز اول بیماری را گذرانده اند، در معرض خطر دچار شدن به بیماری کلیه قرار دارند. از آنجا که بسکمک از افراد هنگام کاهش عملکرد کلیه درد یا علائم دیگری تجربه نمی کنند، مهم است که مردم بدانند این خطر وجود دارد و پزشکانی که از بیماران پس از کووید مراقبت می کنند، به عملکرد و بیماری کلیه توجه کنند.

دو گروه بیماران حاضر در مطالعه متفاوت بودند. اعضای یک گروه همه به کووید 19 مبتلا شده بودند و اعضای گروه دیگر دچار مسائل سلامتی دیگری بودند. البته محدودیت هایی برای مقایسه وجود داشت. پژوهشگران سعی کردند با تجزیه و تحلیل دقیقی که ویژگی های جمعیتی، مسائل سلامتی زمینه ای، مصرف داروها و زندگی در آسایشگاه را در نظر می گرفت، این تفاوت ها را به حداقل برسانند.

محدودیت دیگر آن بود که بیماران مطالعه کهنه سربازان عمدتاً مرد و سفیدپوست با میانگین سنی 68 سال بودند، بنابراین معلوم نیست نتایج تا چه حد قابل تعمیم است.

به گفته کارشناسان، یکی از نقاط قوت پژوهش تازه آن است که شامل بیش از 1.7 میلیون بیمار با سوابق پزشکی دقیق است و بر این اساس، بزرگ ترین مطالعه ای است که تا به امروز در ارتباط با مسائل کلیوی مرتبط با کووید اجرا شده است.

نتایج احتمالا در مورد تمام بیماران مبتلا به کووید صدق نمی کند؛ اما به گفته دکتر جان اسپراتی نفرولوژیست و دانشیار پزشکی جانز هاپکینز، نشان می دهد در افراد حاضر در مطالعه، تأثیر قابل توجهی روی سلامت کلیه در بازماندگان کووید 19 وجود دارد؛ خصوصاً افرادی که در جریان مرحله حاد بیماری به شدت بدحال بوده اند. پژوهشگران دیگر هم الگوهای مشابهی پیدا کرده اند؛ بنابراین مطالعه تازه تنها موردی نیست که نشان می دهد این رویدادها پس از عفونت کووید 19 رخ می دهد.

به گفته دکتر اسپراتی و کارشناسان دیگر، حتی اگر درصد کمی از بازماندگان کووید دچار مسائل کلیوی ماندگار شوند، تأثیر آن روی مراقبت های بهداشتی بسیار زیاد خواهد بود.

گروه پژوهشی برای ارزیابی عملکرد کلیه سطوح کراتینین (ماده زائدی که کلیه ها از بدن دفع می کنند) و هم اندازه فیلتراسیون گلومرولی (معکمک از عملکرد کلیه در تصفیه خون) را مشخص کردند.

در بزرگسالان سالم عملکرد کلیه ها با سرعت حدود 1 درصد یا کمتر در سال کاهش پیدا می کند. این کاهش از دهه چهارم یا پنجم زندگی شروع می شود. بیماری ها و عفونت های جدی می توانند موجب شوند که عملکرد کلیه با شدت بیشتر یا به طور دائمی از دست برود. این امر ممکن است درنهایت به بیماری مزمن کلیه یا بیماری کلیه مرحله آخر منجر شود.

طبق نتایج مطالعه تازه، 4757 بازمانده کووید حداقل 30 درصد از عملکرد کلیه خود را طی یک سال پس از عفونت از دست داده بودند که معادل تقریبا 30 سال کاهش عملکرد کلیه است. طبق نتایج مطالعه، احتمال اینکه بیماران کووید به آن سطح از کاهش برسند، نسبت به افرادی که به این بیماری مبتلا نشده بودند، 25 درصد بیشتر بود. تعداد کوچک تری از بازماندگان کووید کاهش شدیدتری تجربه می کردند. بیماری کلیه مرحله آخر که زمانی رخ می دهد که حداقل 85 درصد از عملکرد کلیه از دست رفته باشد، در 220 بیمار کووید تشخیص داده شد. احتمال تشخیص این مشکل در بازماندگان کووید نسبت به بیماران غیر کووید تقریبا سه برابر بیشتر بود.

پژوهشگران همچنین نوعی نارسایی کلیوی ناگهانی به نام نارسایی حاد کلیه را مورد بررسی قرار دادند که مطالعات دیگر در نیمی از بیماران مبتلا به کووید بستری شده پیدا کرده بودند. این شرایط می تواند بدون اینکه موجب کاهش طولانی مدت عملکرد کلیه شود، بهبود پیدا کند؛ اما مطالعه تازه نشان داد 2812 بازمانده کووید، ماه ها پس از عفونت، دچار آسیب حاد کلیه بودند که تقریبا دو برابر نرخ این بیماری در بیماران غیر کووید است.

دکتر ویلسون می گوید داده های تازه از نتایج مطالعه دیگری روی 1612 بیمار حمایت می کند که وی و همکارانش انجام داده بودند. مطالعه مذکور نشان داده بود عملکرد کلیه در بیماران کووید دچار نارسایی حاد کلیه در ماه ها پس از ترک بیمارستان نسبت به افرادی که براثر شرایط پزشکی دیگر دچار آسیب های حاد کلیه شده بودند، بدتر بود.

پژوهشگران در مطالعه تازه بازماندگان کووید را به طور مستقیم با افراد آلوده به ویروس های دیگر مانند آنفلوانزا مقایسه نکردند؛ بنابراین نمی توان مشخص کرد که آیا اگر به عفونت شدید دیگری دچار شوید، شرایط شما بدتر می شود یا نه.

البته در مطالعه قبلی گروه دکتر العالی که بسکمک از مسائل سلامتی پس از کووید از جمله مسائل کلیه را بررسی کرده بود، بیماران مبتلا به کووید بستری شده در بیمارستان نسبت به افرادی که براثر آنفلوانزا بستری شده بودند، در معرض خطر بالاتر دچار شدن به مسائل سلامتی طولانی مدت تقریبا در تمامی زمینه های پزشکی از جمله مسائل قلبی عروقی، متابولیکی و گوارشی قرار داشتند.

هر نوع اختلال کلیه که در مطالعه تازه اندازه گیری شد، در بیماران کووید که ابتدا بیمارتر بودند؛ یعنی کسانی که تحت مراقبت های ویژه بودند یا در بیمارستان آسیب حاد کلیوی را تجربه کرده بودند، شایع تر بود. افرادی که در جریان بستری شدن ناشی از کووید کمتر بیمار بودند، با احتمال کمتری دچار مسائل کلیوی ماندگاری می شدند؛ اما هنوز احتمال بروز این مسائل در آن ها از بیماران غیر کووید بیشتر بود. دکتر العالی می گوید: افرادی که در معرض بالاترین خطر قرار دارند، افرادی هستند که از ابتدا بیماری آن ها شدید است؛ اما هیچ کس از این خطر در امان نیست.

مطالعه همچنین نشان داد حتی بیماران مبتلا به کوویدی که هرگز به بستری شدن نیاز نداشتند، نسبت به جمعیت عمومی حاضر در مطالعه دارای خطر بالاتری درزمینه دچار شدن به مسائل کلیه بودند؛ اما این خطر اندک بود.

دکتر ویلسون خاطرنشان کرد برخی بیماران مبتلا به کووید به بستری شدن در بیمارستان نیازی نداشتند؛ اما به قدری حالشان بد بود که باید چند روز در خانه استراحت می کردند و این افراد احتمالا همان کسانی بودند که دچار اختلال طولانی مدت عملکرد کلیه شده بودند؛ نه افرادی که در انتهای خفیف طیف کووید قرار داشتند.

پزشکان مطمئن نیستند چرا کووید موجب آسیب کلیه می شود. کلیه ها ممکن است در برابر افزایش التهاب یا فعال شدن سیستم ایمنی حساس تر باشند یا مسائل لخته شدن خونی که غالبا در بیماران کووید دیده می شود، ممکن است عملکرد کلیه ها را مختل کند.

به گفته دکتر اسپراتی، به نظر می رسید بیماران مبتلا به کووید در بیمارستان نسبت به بیماران بستری شده با بیماری های شدید دیگر، نیاز بیشتری به دیالیز داشته باشند و پروتئین و خون بیشتری در ادرار آن ها وجود دارد. دکتر ویلسون می گوید: کووید احتمالا ویروسی است که سمیت بیشتری برای کلیه دارد. فکر می کنم سندرم کووید دارای اثرات منفی طولانی مدتی بر کلیه است.

منبع: خبرگزاری پانا

به "یکی از خطرات پنهان کرونا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "یکی از خطرات پنهان کرونا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید