ریسک بزرگ و تازه اردوغان
به گزارش وبلاگ ورزشی 90، عملیات موسوم به چشمه صلح که از سوی ارتش ترکیه در شمال شرق سوریه به اجرا درآمده، ششمین روز خود را نیز پشت سر نهاد. سرعت عملیات کند و پیشرفت های حاصله اندک است اما با پیشینه ای که از تهاجمات بی پروای نظامی- سیاسی ترکیه در سال های اخیر در دست است، باید بلافاصله پرسید هدف بعدی ارتش این کشور کجا و چیست.
سربازان ترکیه در عملیات مذکور به نقطه تلاقی دهنده مناطق تل ابیض و رأس العین سوریه رسیده و آنجا را اشغال نموده اند.این نقطه سوق الجیشی مهمی است. نیروهای دموکراتیک سوریه که یک نهاد قومی و ملی و نام اختصاری آن YPG است، در مقام واکنش با احتیاط و تأخیر عمل نموده ولی از آنجا که این سازمان همکاری نزدیکی با حزب کارگران کردستان (PKK) دارد و دولت آنکارا آن را یک نهاد تروریستی ضد این دولت می داند، بهانه این حملات را همکاری این دو با یکدیگر دانسته است. این در حالی است که اگر ترکیه به چنین پیروزی ای دست نیابد، سیاستگذاری تهاجمی تازه اردوغان زیر علامت سؤال جدیدی خواهد رفت. یکی از علامت های بزرگ قبلی در سال 2016 حک شد که اردوغان مدعی کودتای بخشی از ارتش ترکیه علیه خود شد و به بهانه آن، فوجی از مخالفان خود را دستگیر و یک تصفیه کامل را در ارتش و نهادهای اداری ترکیه پیاده کرد اما تحقیقات غربی ها نشان داد که اصلاً کودتایی در کار نبوده است! از طرف دیگر، یک وجه سیاسی هم بر تهاجم تازه ترک ها مترتب است و آنها اگر هم YPG را سرکوب و سران آن را بازداشت نمایند، تا زمان نطفه داشتن مقاومت طولانی مدت نمودها در مرزهای سوریه و ترکیه و کوشش مشترک نمودهای خاورمیانه برای کسب استقلال، از یک پیروزی سیاسی که دستاورد اصلی چنین تهاجم هایی به حساب می آید، بی بهره خواهند ماند. ارتش ترکیه در تقابل مستقیمش با نمودها در خاک سوریه ریسک بزرگی را مرتکب شده است زیرا نمودها سال ها است با عملیات کماندویی خود در مناطق غرب و شرق سوریه و در نقاطی همچون کوبانی منبج و قامشلی همچنان ابتکار عمل را در دست دارند. البته شکی نیست که عملیات جدید نظامی ترکیه مورد تأیید کاخ سفید قرار گرفته است و می توان این را در افق پیش رو و در ملاقات تازه ای که اردوغان در روز 23 آبان با دونالد ترامپ، رئیس جمهوری زیاده خواه امریکا در واشنگتن خواهد داشت نیز رؤیت کرد. YPG هم بیکار ننشسته و برای جلوگیری از یک شکست محتمل هم با دولت مسکو و هم با بشار اسد به گفت وگو نشسته و تأکید نموده که تمایلی به رویارویی با ارتش ترکیه ندارد و اقدام دولت آنکارا را یکی از افراط گری های معمول اردوغان نامیده است که ریشه در واقعیت ندارد. عدم همراهی اکثر کشورهای اروپایی با دولت ترکیه در تهاجم نظامی جدیدش در خاورمیانه، نشانه ای روشن از نامحبوب بودن رئیس جمهوری ترکیه در محافل غربی است. در همه حال YPG بدش نمی آید در صورت استمرار این تقابل، ترکیه را مقابل یک عمل اجرا شده قرار بدهد و ارتش سوریه مجبور گردد به انگیزه دفاع از خاک خود که باز مورد تعدی بیگانگان قرار گرفته، به سوی ارتش ترکیه آتش بگشاید و در آن صورت ترکیه تحت فشار سیاسی- نظامی فزاینده ای قرار خواهند گرفت. درست است که اردوغان در رؤیای نه چندان رئالیستی خود از هیچ تقابل نظامی ای باک ندارد اما همه می دانند رویارویی مستقیم با بشار اسد را دوست نمی دارد زیرا فقط روس ها را به یک تقابل جدید و شدیدتر از گذشته با آنها وادار خواهد نمود و در آن موقع بهانه برچیدن نمودها از منطقه و آرام کردن منطقه از این طریق، حتی یک خریدار هم نخواهد داشت و اکثر ملل از روسیه و سوریه حمایت خواهند کرد.
منبع: Al-Monitor
منبع: ایران آنلاین