مصارف روغن بادام تلخ - وبلاگ ورزشی 90

به گزارش وبلاگ ورزشی 90، به هنگام استفاده از روغن بادام تلخ بایستی به شدت مراقب باشید، به این علت که حاوی عناصر سمی و دارای خواص سمی است. مصارف آن استعمال غلظت بسیار پایین این روغن بر روی مو و پوست است. جزئیات بیشتر در مورد

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

به هنگام استفاده از روغن بادام تلخ بایستی به شدت مراقب باشید، به این علت که حاوی عناصر سمی و دارای خواص سمی است. مصارف آن استعمال غلظت بسیار پایین این روغن بر روی مو و پوست است. جزئیات بیشتر در مورد مصارف خارجی و داخلی آن را به وسیله این مقاله بیابید.

درخت بادامی که بادام شیرین فراوری می کند، اغلب دارای گلهای سفید است، در حالی که محصول درختی که گلهای صورتی دارد بادامهایی تلخ می باشد. شما می توانید به آسانی بادام شیرین را از تلخ تشخیص دهید به این سبب که بادام تلخ تا حدودی پهن تر و کوتاه تر از بادام شیرین است. تقریباً تمام بادام های تلخ کمابیش در طبیعت خود سمی می باشند. بادام تلخ در حضور آب، سم سیانید فراوری می کند. روغن بادام تلخ حاوی اسید پروسیک (سیانید هیدروژن) و بنزآلدئید است. بسیار به ندرت از آن جهت مصارف داخلی (به اندازه و دوز بسیار کم) و تحت نظارت متخصص استفاده می گردد. معمولاً، روغن رقیق شده آن را به صورت خارجی اعمال نموده و فوائد این بادام در سلامت را نصیب خود می نمایند. استفاده از روغن بادام تلخ حتی در بعضی کشورها ممنوع می باشد.

مصارف خارجی

روغن بادام تلخ حامل خواص ضد ویروسی، ضد باکتریایی، ضد قارچی، و میکروب کشی است. ترکیبات اصلی آن، یعنی سیانید هیدروژن و بنزآلدئید، بسیار سمی می باشند. آنها به باکتری ها، میکروبها، قارچها و ویروسها اجازه رشد بر روی پوست و مو را نمی دهند. بنابراین این روغن به جلوگیری از بروز عفونتهای باکتریایی، ویروسی و قارچی یاری می کند. روغن بادام تلخ در درمان بیماریهای ناشی از میکروبها مفید است. اعمال اندازه بسیار خفیف از روغن بادام تلخ (رقیق شده با آب) بر روی پوست و یا پوست سر کافی است که از آنها در برابر عفونتها محافظت گردد. استعمال روغن غلیظ آن می تواند به پوست و موی شما آسیب وارد سازد. اگر می خواهید موهایی سالم و قوی و پوستی درخشان داشته باشید، می توانید از روغن بادام شیرین بهره ببرید.

این روغن بعلاوه به اسم داروی بیهوشی عمل می کند. ترکیب سمی آمیگدالین گلیکوزید موجود در این روغن بر روی اعصاب عمل نموده و آنها را بی حس می کند. آنگاه این اعصاب نسبت به درد و یا هرگونه حس دیگر فاقد حساسیت می شوند. هنگامی که این روغن بر روی ناحیه ای از بدن مالیده می گردد، اثری بی حس نمایندگی از خود نشان می دهد. اما این روغن را نباید برای بیهوشی کامل به صورت داخلی مصرف نمود. این امر می تواند به مرگ فرد منجر گردد.

مصارف داخلی

این روغن خواص تب بری را از خود نشان می دهد. روغن بادام تلخ به پیشگیری و فرونشاندن تب یاری می کند. سمیت و تلخی آن به تحت کنترل در آوردن رشد باکتری ها، تک یاخته ها، ویروس ها و قارچ ها یاری می کند. این کار به کاهش تب یاری می کند. اما اندازه و دوز مصرفِ کمی بیشتر از آن می تواند عوارض جانبی و اثرات سمی به همراه داشته باشد. به اثبات رسیده است که دوز مصرفی بیشتر می تواند کشنده باشد.

دوز بسیار کمی از این روغن می تواند کرم های روده را از بین برده و در نتیجه می تواند به رهایی از مسائل دستگاه گوارش یاری کند. این روغن به منظور درمان آب گریزی که یک بیماری جدی ناشی از عفونت ایجاد شده به وسیله ویروس هاری است، مورد استفاده قرار می گیرد. این روغن به قدری سمی است که می تواند رشد ویروس هاری را مهار سازد. از آن به منظور داروی ضد اسپاسم در درمان کزاز، هاری و عفونت های دیگر استفاده می نمایند. این روغن تشنج و گرفتگی عضلات را کاهش می دهد.

خواص سمی روغن بادام تلخ از آن ملینی مؤثر می سازد. دوز بسیار پایین و خفیف آن به اسم مسهل یا ملین عمل می کند. از آنجا که بدن ما مواد سمی را به وسیله عرق، ادرار و مدفوع دفع می کند، زمانی که این روغن مصرف می گردد، بدن سعی می کند از شر آن خلاص گردد. بنابراین، تعداد افزایش یافته دفعات ادرار می تواند پس از مصرف این روغن ملاحظه گردد. این بدان معنا است که این روغن حامل خواص دیوریتیک یا ادرار آوری است. ادرار مکرر به کاهش وزن یاری می کند. این امر منجر به پایین آمدن فشار خون و آرام شدن بدن می گردد.

بعضی از مطالعات اجرا شده نشان داده اند که خواص سمی روغن بادام تلخ به جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی یاری می کند. اما پیش از اجرای عملی این ایده، تحقیقات بیشتری مورد احتیاج است. در صنایع غذایی، این روغن جهت طعم بخشیدن به مواد غذایی مانند شیرینی مازیپان پس از حذف و برداشتن کامل عناصر مرگبار آن مورد استفاده قرار می گیرد.

بایستی از استفاده روغن بادام تلخ، به اسم یک درمان خانگی، اجتناب کرد. اگر می خواهید این روغن را جهت مقاصد دارویی استفاده نمایید بایستی آن را تحت نظارت پزشک خود انجام دهید. مواردی وجود دارد که مصرف اندازه کمی از این روغن (به کمی 5ر7 میلی لیتر و یا یک و نیم قاشق چای خوری) منجر به مرگ شده است، بنابراین بایستی آن را با احتیاط زیاد مصرف نمود. برای استفاده آشپزی از این روغن، سیانید موجود در آن بایستی برداشته شده باشد.

منبع: راسخون